Adiu paure carnaval

Aièr, èra Carnaval vès Romans. Vaquí un eveniment vertadièrament popular, ont los estajants de la vila son actors. D'elements dau carnaval tradicionau son encara presents, e per començar las dolenças daus Romanés. Asseürament, Caramentran a passat un marrit moment dau temps de son procès : mai de 700 dolenças! Es estat acusat d'aver cabussat l'UMP dins la marinaa, d'aver fach que la Olandiá aie doblidat sas promessas, d'aver mesclat tròtoar e cròtoar (vòlo dire trepador e cagador), e tanben d'aver raubat la sartan de Jacquemard (an ja raubat sa lenga, au nòstre paure Jacquemard)! Pasmens, l'enchantament de Carnaval aviá començat per se diluïr daubé l'observacion que los ritmes brasilians son de pertots, estandardizats. Lo grop daus violonaires e lhor rigaudon èran estofats. Pièger, nos an pegat l'espectacle d'una tropa espanhòla qu'aviá pas ges de rapòrt daubé carnaval e qu'auriá donat enveia au mai optimista de se suprimir. Urosament, es finit coma se deviá : daubé la cremason de Caramentran...